6 Mart 2012 Salı

Boşanma üzerine...


Boşanmak neyden vazgeçmek acaba?
Aslında hangi hissi geride bıraktığı için boşanıyor insanlar?
Aşk veya sevgiden çok öte bir duygu olmalı biten.
Vazgeçilen bir kişi değil çünkü.
Bir ev…
Bir düzen…
Bir hayat biçimi…
Bir yaşam standardı…
Yarım asır dolusu hatıra…
‘Ailem’ bildiğin birçok insan…
Kişiye ait bir sürü üst kimlik…
Paylaşılan, üstesinden gelinen veya gelinemeyen mücadeleler…
Aile soy ağacında birbirine işaret eden değil de, arasında mesafe olan ama yan yana yazılmaktan bir daha asla kaçınılamayacak olan iki isim…
Bir hikaye…
Tozlu bir hayat kronolojisi…
****
Bu sorunun cevabı bireysel olarak değişkenlik gösterse de asıl biten direniş duygusu bence.
Evlilik daha başındayken iki farklı zamanın, mekanın ve tüm farklı yaşanmışlıkların birbirine direnerek ortaya çıkan uyum veya uyumsuzlukla şekil alıyor.
Devam eden süreçte kişisel çatışmalara, duygusal yoksunluklara, maddi sıkıntılara, üzerine kalan veya yüklenen ailesel sorumluluklara, bir can dünyaya getirmek ve onu büyütmek ile ilgili birçok aşamada karşılaşılan zorluklara, aile olma ve her şeye rağmen onu bir arada tutma duygusunun getirdiği baskıya, hastalıklara, omzunda günden güne artan yüklere direnerek geçiyor zaman.
Gün bu yüklerden arınma, geriye dönüp bakma, kendini arama-kendini bulamama, sana yabancı izleri kendi benliğinde görme; daha doğrusu gün hesap gününe geldiğinde çift basamaklı birçok yanlış, avucunu dolduramayan doğruları götürünce ‘Niye?’ diye sormaya başlıyorsun.
İşte sebep odur ki vazgeçilmesi gereken en kilit anlarda değil de artık vazgeçmeyi aklından bile geçirmediğin, onca bedeli ödemişken artık gitmek istemediğin o zamansız zamanlardan birinde noktalıyorsun direnişini.
Galip olanın hiç görülmediği, mağlup olanın ise kendini bilmediği bu süreçten en azından buzdağının görünen kısmını kurtarabilmek için vazgeçiyorsun.
*******
Vazgeçmek korkaklık mı?
Vazgeçmek kaçaklık mı?
Vazgeçmek kolaycılık mı?
Hayır.
Bu direnişten vazgeçmek, artık hiç kolay olmayan bir kaçak ilişkideki korkularına son vermek demek.
Ki bu da çok zor olmasına rağmen oldukça cesaretli hatta gözükara biçimde verilmiş bir mücadeleden sonra çok da garip bir karar olmasa gerek...




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder